نوشته شده توسط : maryam

زندگي صحنه ي يكتاي هنرمندي ماست هر كسي نغمه ي خود خواندو از صحنه رود ، صحنه پيوسته به جاست ، خرم آن نغمه كه مرد بسپارند به ياد.

.................................

خداوندا تو مي داني كه انسان بودن و ماندن در اين دنيا چه دشوار است چه رنجي مي كشد آن كس كه انسان است و از احساس سرشار است.

................................

 

کاش یاد بگیریم ...

اجباری نیست ...

اما چه خوب است که بیاموزیم دوست داشتن را

اجباری نیست ...

اما چه زیباست که همه جا شکستن غرور به معنای کم آوردن نیست

کاش بیاموزیم ...

که همیشه بودن در فریاد زدن نیست

کاش بدانیم که ما بیش از آنکه می اندیشیم به هم محتاجیم

که همیشه برای دیدن دیگران ، توجه کردن به آنها نباید به انتظار فریاد آنها بنشینیم

آری ، می توان در سکوت هم آنها را حس کرد ، درک کرد و فهمید

 

که برای بخشش دیگران الزامی به مرگشان نیست ،می توان تا وقتی در کنارمان هستند ببخشیم

اجباری نیست که بدانیم ... کاش بدانیم ...

می شود هنوز هم عشق آموخت ، می توان عشق تقدیم کرد

می توان تقدیم کرد و پشیزی به پشیزی نفروخت

اجباری نیست که بدانیم اما ای کاش اجبار بود

اما بدانیم که کاش هم دور از دسترس نیست ، همین نزدیکی هاست

.





:: بازدید از این مطلب : 420
|
امتیاز مطلب : 24
|
تعداد امتیازدهندگان : 7
|
مجموع امتیاز : 7
تاریخ انتشار : 27 فروردين 1389 | نظرات ()
مطالب مرتبط با این پست
لیست
می توانید دیدگاه خود را بنویسید


نام
آدرس ایمیل
وب سایت/بلاگ
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

آپلود عکس دلخواه: